Een merkwaardige kerstdag

Woensdag 25 december (eerste) kerstdag

Een heel merkwaardige dag, eerste kerstdag in een hotel in Cebu. Alleen op eerste kerstdag, 12.000 kilometer van huis en toch zielsgelukkig, Kreeg net een smsje van Sherryl met het antwoord op mijn vraag hoe haar kerst (er is maar een dag kerstdag hier) was ''I had fun'', zei ze, ''maar het was niet compleet. Ik mis mijn George Clooney.'' Oh ja, dat zei ze steeds, my George Clooney. Missschien wel omdat ik ook van Nespresso houd......
Sherryl komt nog weer terug naar Cebu, morgen, want ze heeft haar tasje met daarin chocolade en haar doosje met garantiebewijs en gebruiksaanwijzing van de telefoon ergens laten liggen
En vanuit een plek onder Manila word ik dagelijks bestookt met de meest indrukwekkende liefdesbetuigingen van mijn bergmeisje. Het is soms verstikkend hoe ze reageert, maar aan de andere kant is het zo ongelooflijk mooi, zo ontroerend, zo gemeend. Ik heb veel meegemaakt in de liefde, hoogtepunten en dieptepunten, het leven is nooit saai voor me geweest en ik inhaleer het leven nog altijd zoals een sigaret kan smaken na een maaltijd bij een kopje koffie, Al rook ik al sinds augustus 2012 niet meer, ik weet hoe zalig een sigaret op zo'n moment kan smaken. He schoonzoon?
Maar over mijn bergmeisje later meer. Liefde overkomt je, zeggen ze wel eens. Maandenlang had ik een intens contact met een dame uit Tacloban, de verwoeste stad op het eiland Leyte na de tyfoon, Tot een paar uur voor de tyfoon had ik contact met haar. Toen ze veertien dagen na de ramp weer opdook, bleek ze met familie in Manila te zitten. Ze wilde me niet bezoeken in het hotel en toen ik haar liet weten dat ik wegens ziekte niet bij haar kon komen, was ze kwaad. Ze bleek een egocentrische vrouw te zijn. Na het verlies van de telefoon en na de ziekte was er nog een keer contact. Maar ze had geen geld voor de taxi en ze durfde niet in een taxi naar me toe komen. Daarop heb ik het contact met haar verbroken. Immers, liefde moet je overkomen, Met die instelling ben ik ook naar de Filipijnen gereisd na de ervaring van vorig jaar. En liefde overkwam me, veel eerder dan ik had verwacht. Liefde van mijn mountaingirl. Ik zal later meer details van deze lovestory prijsgeven. De plot van deze bijzondere missie moet immers aan het eind van het verhaal worden verteld.....
Vandaag alle tijd gehad om tot bezinning te komen, verhalen te schrijven na een achterstand van bijna een week. En weer lekker te eten in dit hotel, een schnitzel -op basis van de grootte van de gemiddelde Filipijn in plaats van de grootte van de gemiddelde Nederlander- met wat groente (de plain rice heb ik geweigerd), drie flesjes bier (San Miguel) en een sorbet voor nog geen 9 euro. De hotels hier vallen niet tegen en dat voor prijzen tussen de 35 en 50 euro per nacht. Dan heb je een luxe hotel. Ik denk dat ik nog een extra nacht in Cebu blijf en dan de boot neem naar Iligan waar een vriendin ent haar man mij voor 4 nachten bij de overbuurman hebben geboekt, een pension met een luxe kamer voor 19 euro per nacht. Inclusief ontbijt. Ik ben benieuwd. Pagadian City heb ik uit mijn hoofd gezet, te ver weg, te gevaarlijk ook. Ik word vanaf Iligan city bovendien begeleid op mijn reizen naar Cagayan de Oro (twee uur in een bus met airco en wifi) en daarna -hoop ik- ook van C. de Oro naar Butuan City, de woonplaats van mijn ex-vriendin Jessa. Daar zal ik in elk geval haar oom Bob (83 jaar) en tante Mely (45 jaar) ontmoeten en de vriendin en collega van een Veendamse Filipijnse, Ik denk dat ik ook Davao uit mijn hoofd moet zetten, want dat is 300 kilometer van Butuan, En ik vind het niet erg om eerder terug te keren naar de regio Manila om nog een paar dagen met mijn bergmeisje te verkeren, voordat ik de wijk weer neem naar Amsterdam via een hele dag vliegveld Hong Kong,